توضیحات دقیق دسته بندی های رایج صفحه نمایش و اصول کار

در عصر دیجیتال کنونی، صفحه‌نمایش‌ها به بخشی جدایی‌ناپذیر از زندگی و کار مردم تبدیل شده‌اند. از تلفن‌های همراه، رایانه‌ها گرفته تا تلویزیون‌ها و تابلوهای تبلیغاتی در فضای باز، انواع مختلفی از صفحه‌نمایش‌ها در حال ظهور هستند. درک طبقه‌بندی و اصول کار صفحه‌نمایش‌ها به ما کمک می‌کند تا انتخاب‌های بهتری داشته باشیم و از دستگاه‌های مرتبط به طور مؤثرتری استفاده کنیم. 

در حال حاضر، صفحه‌نمایش‌های رایج را می‌توان عمدتاً به چند دسته تقسیم کرد: LCD (نمایشگر کریستال مایع)، OLED (نمایشگر دیود ساطع کننده نور ارگانیک)، Mini LED و Micro LED. 

صفحه‌نمایش‌های LCD رایج‌ترین نوع هستند. آنها عمدتاً از یک لایه نور پس‌زمینه، یک لایه کریستال مایع و فیلترهای رنگی و غیره تشکیل شده‌اند. اصل کار آنها استفاده از ناهمسانگردی نوری کریستال‌های مایع است، که با تنظیم عبور نور با کنترل حالت آرایش مولکول‌های کریستال مایع انجام می‌شود. لایه نور پس‌زمینه نور سفید ساطع می‌کند که از لایه کریستال مایع عبور می‌کند، جایی که مولکول‌های کریستال مایع تحت تأثیر یک میدان الکتریکی می‌چرخند و جهت قطبش نور را تغییر می‌دهند، سپس از فیلتر رنگی برای فیلتر کردن عبور می‌کنند و پیکسل‌های رنگی مختلفی را تشکیل می‌دهند و در نهایت یک تصویر غنی و رنگارنگ ارائه می‌دهند. صفحه‌نمایش‌های LCD را می‌توان بیشتر به TN-LCD، IPS-LCD و غیره طبقه‌بندی کرد، که در این میان IPS-LCD زاویه دید وسیع‌تری و عملکرد رنگی بهتری دارد و بیشتر در تلفن‌های همراه و نمایشگرهای رده بالا استفاده می‌شود. 

صفحه‌نمایش‌های OLED یک فناوری نمایشگر خود-نوردهی هستند که نیازی به لایه نور پس‌زمینه ندارند. هسته اصلی آن یک دیود ساطع کننده نور ارگانیک است. هنگامی که جریان الکتریکی از آن عبور می‌کند، ماده آلی نور ساطع می‌کند. صفحه‌نمایش‌های OLED هر پیکسل را قادر می‌سازند تا به طور مستقل نور ساطع و خاموش شود، که باعث می‌شود کنتراست بسیار بالایی، نمایش سیاه خالص‌تر و سرعت پاسخ‌دهی سریع‌تری داشته باشد. بسته به روش رانندگی، OLED را می‌توان به OLED ماتریس غیرفعال (PMOLED) و OLED ماتریس فعال (AMOLED) تقسیم کرد. AMOLED در وضوح و جلوه نمایش مزایای بیشتری دارد و به طور گسترده در تلفن‌های هوشمند، ساعت‌های هوشمند و غیره استفاده می‌شود. 

Mini LED یک فناوری نمایشگر جدید است که بر اساس LCD توسعه یافته است. می‌توان آن را به عنوان یک نسخه ارتقا یافته از نور پس‌زمینه LED در نظر گرفت. مهره‌های LED Mini LED کوچکتر هستند، معمولاً از 100 تا 300 میکرون متغیر هستند و امکان کنترل دقیق‌تر ناحیه نور را فراهم می‌کنند. اصل کار آن استفاده از تعداد زیادی مهره Mini LED به عنوان نور پس‌زمینه، همراه با پنل LCD برای نمایش است. به دلیل افزایش قابل توجه تعداد مناطق، صفحه‌نمایش‌های Mini LED می‌توانند روشنایی هر ناحیه را به طور دقیق کنترل کنند، که به طور قابل توجهی کنتراست و لایه‌بندی تصویر را بهبود می‌بخشد و همچنین عملکرد عالی در نمایش رنگ و محدوده دینامیکی دارد. این فناوری اغلب در تلویزیون‌ها و نمایشگرهای رده بالا استفاده می‌شود. 

Micro LED یک فناوری نمایشگر پیشرفته‌تر است. مهره‌های LED آن کوچکتر هستند، به طور کلی از 1 تا 10 میکرون متغیر هستند. Micro LED نیز یک فناوری خود-نوردهی است که هر پیکسل آن از یک یا چند تراشه Micro LED تشکیل شده است و قادر به کنترل مستقل روشنایی و رنگ است. در مقایسه با OLED، Micro LED دارای روشنایی بالاتر، طول عمر بیشتر، پایداری بهتر و مصرف انرژی کمتر است. این یک جهت توسعه مهم برای فناوری نمایشگر آینده است، اما در حال حاضر هزینه تولید آن بالا است و به طور گسترده‌ای رایج نشده است. 
انواع مختلف صفحه‌نمایش‌ها مزایا و معایب خاص خود را دارند. هنگام انتخاب، می‌توانیم آنها را بر اساس سناریوی استفاده و الزامات به طور جامع در نظر بگیریم. با پیشرفت مداوم فناوری، ما معتقدیم که از نظر کیفیت تصویر، عملکرد و هزینه، صفحه‌نمایش‌ها در آینده شگفتی‌های بیشتری را برای ما به ارمغان خواهند آورد.